In en rond San Pedro

14 oktober7 Viernes Onze eerste dag in San Pedro beginnen we met uitslapen. Daarna buiten, ja, buiten ontbijten. Heerlijke temperatuur hier zo,n 24 gr. Daarna de was wegbrengen en door het dorp kuieren. De kerk bekeken die is 2 jaar terug gerestaureerd. Van binnen zie je de kapconstructie die bedekt is met cactus houten plankjes. Daaroverheen ligt 10 cm klei, om het waterdicht te maken. Het regent hier een paar mm. per jaar dus dat werkt zo prima. Al met al een heel, tranquile, ochtend. Het dagboek bijgewerkt. Foto,s overgezet en blog geupdate. Zo nu is een ieder weer op de hoogte van onze trip. ,s Middags zijn we het dorp verder gaan verkennen. Zo kwamen we bij het meteorieten muzeum terecht. Hier hebben we en heel goede uitleg gekregen over meteoreten en er een heleboel gezien en kunnen vasthouden. In de Atacama woestijn worden er uitzonderlijk veel gevonden. Dit komt door de ondergrond , en soort fijn grind en door het droge klimaat, waardoor de ijzerhoudende steentjes en stenen niet gaan roesten. Ze blijven wel honderden jaren intact. Het regent hier 0,2 mm per jaar. Daar hoef je dus geen jas voor te kopen. Helaas komt bij mij de diaree weer in al zijn facetten terug. Dus de pilletjes opgezocht en voldoende drinken. Afwachten wat morgen brengt.

15 okt. Sabado

Voor het ontbijt ga ik verse broodjes halen bij de bakker om de hoek. Ook een stuk kaas. Na het eten stappen we op de fiets. We rijden langs de rivier, de rio San Pedro. Die we even buiten het dorp oversteken 5 cm diep en 1 meter breed. Op zo,n 3 a 4 km buiten San Pedro is een grote ruïne, Pulkara de Quitor. Op een helling van de berg staan de resten van een nederzetting van het Ataqeña volk dat hier 1500 v Chr. al een vesting werk heeft gebouwd. Later hebben de Inca,s dit ingelijfd. Rond 1500. 1540 kwamen de Spanjaarden, die hebben er zwaar om moeten knokken. Als revance hebben ze 300 mensen onthoofd. Vandaar de bijnaam, berg van de hoofden. Eerst bekijken we de ruïne, daarna lopen we omhoog naar het uitzichtpunt, van waaruit je de hele nederzetting overziet. Verder omhoog komen we uiteindelijk bij een uitzichtpunt. We kijken de vallei van de rivier in, aan de noord kant, terwijl aan de zuidkant de Valle de Muorte is te zien. Een prachtig beeld van rotsstructuur en kleuren. Misschien fietsen we daar morgen naar toe. Terug in het dal, eten we een broodje. Ik merk dat de diaree me wat slap maakt. Maar ik durf ook niet te veel te eten. Onderweg terug staat er langs de weg, waar veel moutainbikers langs komen, een oude omgebouwde VW bus. Zo een met draaideurtjes. Hier kunnen we een glas verse vruchtensap kopen. Je ziet duidelijk aan dit soort dingen dat Chili veel verder ontwikkeld is dan Bolivia. Ook in de winkels zie je dat verschil. Laten het maar niet over de auto,s hebben. De krakkemikkige vehicels van Bolivia zie je hier niet. Terug in het hostel is het weer sprinten richting wc. Ik ga maar een middag dutje maken en daarna mij mak houden. Wil gaat straks spagetie maken. Als ik me goed genoeg voel, wil ik vanavond om 7 uur even naar het plein lopen. Er is wat bewolking, dus kan er een mooie rode lucht tijdens zonsondergang te zien zijn.