Op naar Laguna Verde

12 okt miercoles 

7.15 uur fietsen we Polkas uit.  Het pad redelijk goed. Langzaam loop de weg omhoog van 4300 m. Naar 4740m . Het hoogste punt voor vandaag. Onderweg komen door een gebied dat de woestijn van Salvator Dali wordt genoemd. Een uitgestrekte vlakte met daarin gestrooid een aantal rotsblokken. Sommige wel 20 m hoog.  De weg wordt stijler en fietsen wordt lopen. Uiteindelijk komen we op het hoogste punt paso del Condor. Kort nadat we aan de afdaling zijn begonnen zien we ons doel laguna Verde liggen. Helaas is het nog ver weg. De omgeving is betoverend mooi. Alleen zou ik graag de uit-knop van de wind willen omdraaien. Het blijft de hele dag zeker kracht 6 waaien.  Als we op een paar km voor het meer aankomen slaan we rechts af. We moeten n.l. de strook tussen lagune Verde en het meer er naast laguna blanca over om naar de zuidkant te komen. Het pad is onbegaanbaar. Dus weer duwen. Kort bij het meer passeren we een restant van een gebouwtje opgetrokken uit koraal. Ja, heel gek het hele omliggende gebied is vulkanisch  maar rond de 2 meren is de bodem wit en overal liggen brokken koraal en kalk. In dat gebouwtje zonder dak hebben we een maaltje gekookt.  We zien in de verte al wel de refugio liggen maar 15 km over een slecht pad is te ver om zonder goed eten te doen.  Na ons "diner" gaan we fietsend en lopend verder. Uiteindelijk zijn we moe en mak om 5 uur aangekomen. Het is een gezellige refugio. We krijgen goed maal en onder en na het eten kletsen we met een Nederlands stel Manon en Rob, en een stel uit Zwitserland. Onze slaapzaal voor 5 personen blijft een prive kamer. Waar we rond 8 uur de oogleden van binnen zien.