Aangekomen in Salta

26 okt. Miercoles
Kwart voor 9, we rijden San Salvador de Jujuy uit. Het is best druk in de stad en dat is helemaal niks voor ons. Steden en zeker drukke steden werken op mijn zenuwen, hoe sneller ik daar weg ben hoe beter. Maar ook deze keer lukt het de weg uit te vinden en komen we op de grote weg die naar weg no.9 en no. 22 leidt. De 22 is de snelweg, die willen we niet. We gaan via de 9 maar dan moeten we toch nog een paar km. Over de vluchtstrook, om dan af te slaan richting El Carmen. Hier wordt al beter en rustiger de weg wordt 2 baans. Net voor het dorp houden we pauze in het parkje met een reusachtig Mariabeeld. We kopen langs de weg brood en fruit voor de komende nacht. We verwachten hier ook wild te moeten kamperen.  Na El Carmen krijgen we zelfs een stuk fietspad, dat loopt tot het eerste stuwmeer, dat behoorlijk toeristisch is. Daarna gaat de weg meer omhoog en rijden we langs het 2e grotere stuwmeer. Dat ligt wel 150 m lager dan de weg. Op een mooi uitzichtpunt houden we rust en eten we de ons brood met kaas en tomaten. Onder ons is er aan de oever een mooi schouwspel gaande. Tientallen zoniet een paar honderd witte reigers stroopten de waterkant af. Ze komen steeds dichterbij. Het is net een witte rups die langs de oever kruipt. De weg wordt smaller en bij bruggen kan er maar 1 auto tegelijk over. Ook is het lekker rustig. Ons plan om ergens aan het eind van het meer te gaan kamperen mislukt. Langs de smalle weg is er geen plek. We klimmen verder omhoog, wat we nu doen hoeft morgen niet meer. Na 4 a 5 km komen we op de provinciegrens tussen Jujuy en Salta. Hier is een plek met tafels, banken en ruimte voor de tent. We slaan ons kamp hier op na 46 km vandaag. Net nu hoort Wil een sissend geluid. Nee hoor een lekke band. Gelijk maar plakken. Er blijkt een klein spijkertje in de band te zitten. Na een kwartiertje is het verholpen en heb ik tevens de ketting gesmeerd. Nu zitten we lekker onder een boom Wil heeft een bord soep gemaakt. Rondom ons is het een lawaai van vogelgeluiden. Helaas zien we door al het lover er maar weinig. Wel een stel grote zwarte vogels. Die enorm veel herrie maken, een soort korhoenders.  Om een uur of 7 bouwen we de tent op. Om 8 uur is het donker.  Als we in de tent liggen beginnen de krekels het vogelgeluid over te nemen. Als ik tegen middernacht een sanitaire wandeling ga maken is het nagenoeg stil.  Tegen 6 uur is het volledige orkest alweer present. Wat heerlijk om zo de dag te beginnen.

27 okt.

Als ik de tent uitloop om mijn “toilet” te bezoeken vliegen met heel veel kabaal de zwarte korhoenders van het pad af de bomen van het oerwoud in. Langzaam worden de bomen aan de overkant van de weg in de zon gezet. Wij houden nog wel even schaduw. Maar het is helemaal niet koud. Trouwens de lucht is erg droog. De binnenkant van onze tent is kurkdroog. Om 8 uur zijn we klaar voor vertrek. Muesli en brood op, alles in de tassen. Enige souvenir van deze plek zijn wat muggenbeten. De zwarte vogel blijkt een rood keel guan te zijn, dat is wat ik op het internet kan vinden. Wij vervolgen de weg die langs de steile ravijnen van het oerwoud bos loopt. Het is pprachtig, de bomen met alle bromelia's en varens, de vergezichten over het woud. Het is net een groot veld met boerenkool van boven. Na 25 km komen we bij La Caldera  een dorp dat aan de overkant van de rivier ligt. Via een lange brug rijden we het dorp in. Hier kunnen we kaas en brood kopen. Aan de oever bij de brug eten we ons middagmaal. Van hier is het nog maar 22 km naar Salta. Een stuk voor Salta begint de autopista, snelweg, waar we echt geen zin in hebben. Via een rotonde gaan we op de parallelweg rijden. Hier blijkt al snel ook een fietspad te zijn gemaakt. Een lokale fietser, die ook naar het centrum gaat rijd ons voor.

Zo komen we snel en veilig in de binnenstad. Het laatste stuk is er een wielrenner die ons voorgaat. Maar hij sjeest van links naar rechts, niet zo'n lekkere gids. Als hij bij een kruispunt rechtdoor gaat moeten wij naar rechts. Blij toe. We kunnen zo onze eigen manier van rijden aanhouden. Wel zo veilig. Nadat we op het centrale plein, op een terras, een omelet soldaat hebben gemaakt, gaan we op zoek naar een slaapplaats. Via de vvv vinden we hostel Sol Huasi, kort bij het centrum, een soort jeugdherberg. We krijgen er een 2 pers. Kamer en de fietsen een ereplek achter op de gang. We kunnen lekker douchen, en dat doen we dus ook, waarna we de supermarkt bezoeken. Tegenover onze kamer is de keuken, waar we zelf kunnen koken.

Na het eten blijven we in het hostel. Op het plein is er een grote demonstratie gaande. Het is een kabaal van jawelste.   Daar hebben we niets mee van doen.

Ondertussen is het half acht. Nu deze tekst uploaden, de foto's staan al klaar op de server.