In en rond San Pedro3

17 okt lunes
Nog een beetje slap uit bed gekomen. Vandaag ga ik weer op stap om een oplossing te vinden voor ons vervoer probleem. Maar eerst de
 routine. Broodjes kopen en fruit. Ontbijt enz. Na de koffie hebben de trip geboekt voor vanavond. We gaan dan naar Valle de Luna. Daarover straks meer. Het autoverhuur bedrijf eurocar blijkt helemaal niet op de plek te zitten die we van het reisbureau hebben opgekregen maar aan de andere kant van het dorp.  Het is ook niet eenvoudig met ons beperkte Spaans, maar we redden toch maar.  We kunnen een pickup huren maar omdat we de grens over gaan naar Argentinë moet er een document aangevraagd worden. Dat duurt 5 dagen en kost 100 euro.  We overkeggen per mail met de andere 3 fietsers. De frans canadezen haken af, zij willen eerder weg en gaan proberen een lift te krijgen. De jappanner hoop ik morgen te spreken. Ondertussen is het tijd om naar het vertrekpunt van de trip te gaan.  We gasn met een bus van 24 man baam Valle de Luna. Het is niet ver, ongeveer 9 km. Uiteraard hier een kassa.  Een klein stukje verder uitstappen. Daar enige  uitleg over het gebied, de zout winning end. Dan worden we door een soort mijngang gestuurd.  Hetgeen met de nodige wachttijd gepaard gaat. Niet iedereen in even vlot en lenig.
Vlug de bus in naar de 3 Maria,s een rots structuur die met heeeeel veel fantasie 3 maria figuren voorstellen. Wel een mooie omgeving. Na 20 min worden we weer in de bus geroepen. Op naar de vallei. Ook daar krijgen we 30 min om naar boven te lopen, foto,s te maken en terug in de bus te zijn. Jammer zo kort het is best heel mooi. Dan rijden ze ons naar het uitzichtpunt Coyote waar we met mog 350 man de zonsondergang afwachten. De zon die sist nog na, maar we worden in de bus verwacht terug naar San Pedro. Al met al een tour met hele mooie landschappen en uitzichten, maar met overdreven veel haast. Wie weet is er voetbal op tv vanavond. Eenmaal terug bij het reisbureau krijgen we te horen dat zij ons naar de grens kunnen brengen. Voor ?  Euro 450,= met ons drieen. We bedanken daarvoor. Morgen zien we wel weer.

18 okt. Martes
Gelukkig viel ik me weer beter dan gisteren. Weer wat sterker. Eerst ga ik naar de bus terminal. Ik heb gehoord dat de fiets wel in een doos wordt geaccepteerd. Helaas, niet waar. Na lang soebatten , heb ik nu de toezegging dat we morgen om half tien horen of er plek is voor de fietsen.
Dan direct betalen en instappen. Dus dat gaan we proberen. De Japanner gaat morgennochten om 7 uur met een taxi 45 km tot hij bijna boven is. De Fransen zijn vanmorgen vertrokken in de hoop op een vrachtauto. Dus die gaan verder zelf. Als het morgen niet lukt dan gaan we een ander plan bedenken. Of auto huren of liften. Fietsen is voorlopig geen optie. Daarvoor heb ik te weinig kracht. Dan moet ik nog een paar dagen lamabiefstuk eten. Verder vandaag lui geweest lekker gelezen. Voor het eerst sinds een dag of 5 lekker wezen eten, een piza. In het piep kleine restaurantje, 4 tafels, schuift een alleen reizende vrouw van onze leeftijd uit Nieuw Zeeland aan. Zo hebben we een heel gezellig avond eten.  Terug in het hostel pakken we alvast e.e.a. in. Morgen ochtend de rest. Nu maar duimen dat het gaat lukken.