Met de kajak over het fjord

9 juni 2017 Na een heerlijke nacht in de tent. Lekker warm nu want de zon heeft de hele nacht geschenen. Even voor 8 uur gaan we in de camping kamer eten. Om 9 uur worden we boven de camping bij de luchthaven opgehaald. Barn Peterson is onze gids vandaag en heeft buiten ons geen andere gasten. Dus gedrieën rijden we naar het gebouw waar alle pakken en peddels liggen. We krijgen een droogpak en schoenen. De kajak dragen we naar het strandje en stellen de boot af.  De roer pedalen moeten wel op mijn beenlengte zijn aangepast.  Nu gaan we het ruime sop in. Het is heerlijk weer de zon schijnt er er staat niet te veel wind. Uiteraard is er op het fjord wel golfslag maar lekker om in te varen. Af en toe krijgen we en golfje over het dek maar dat maakt het alleen maar leuker. De overkant    is een km.  of drie weg .na een drie kwartier komen we bij de wal die we nog een stukje naar het westen volgen om bij het verlaten mijn dorp Hiortshamm het strand op te varen. Denk nu niet dat het strand te vergelijken is met Zandfoort. Nee hier liggen allen maar stenen en er staat een behoorlijke golfslag. We lopen vergezeld van Barn die gewapend is met een stevig geweer door het dorpje heen. Hij verteld veel over de historie en de mijnbouw hier.  Hoger in de berg ligt Hiorthfellgruva, de kolen mijn die in 1917 is begonnen. Echter de arbeidsomstandigheden en de opbrengst was onvoldoende zodat na een aantal jaren de mijn is gesloten. Nu staan er nog machines en zelfs een auto van de directeur. Veel km. Zal hij niet gereden hebben. Nu heeft hij wel wat verse olie nodig, net als de locomotief van de kolen trein.  We eten in de luwte van het scheepswrak bij de houtzagerij. Ook dit was een fiasco. Er groeien geen bomen op spitsbergen. Het hout om te zagen waren de aangespoelde stammen uit o.a. Siberië. Het zand en de stenen die in de bomen zitten waren de oorzaak dat het project is mislukt.  We gaan weer het water op en varen verder west waards tot we de volgende mislukking zien Advent city, een Engelse kolen mijn die ook niet van de grond is gekomen. Nu draaien we terug naar het Noordoosten en varen met de wind in de rug terug naar Longyearbyen. Heerlijk, de wind is wat aangetrokken en de golven zijn nu af en toe meer dan een halve meter hoog. We surfen soms terug.  Nadat we terug zijn en ons met warm water mochten afspoelen, zijn we naar de vogel kijkhut gelopen. Een verwarmde hut met een bankstel en fauteuils.  Waar een groep eidereenden en enkele rietganzen zien. Nu gaan we in het dorp op de koffie aan. Na een flink eind lopen worden we ingehaald door het Inezia busje die ons de laatste 2 km naar de camping rijdt. De lucht is ondertussen helemaal bewolkt, dus het zal komende nacht wel wat kouder zijn.  Nu eerst eten koken en dat doen we lekker binnen bij de kachel. Ondertussen zien we de zeilschoener Rembrant het fjord uitvaren, wat een prachtig gezicht. Morgen is het Longyearbyen dag , gratis museum en een historische optocht. Dat is dus uitslapen en lekker lui zijn.