13 juli de laatste dag op Spitsbergen

12-juni 2017
Om 7 uur loopt de wekker af. Eruit want over ruim een uur komen ze ons ophalen. Met de Polar Girl gaan we weer het water op. Tien over acht staan we klaar bij de luchthaven en komt de bus er aan. Na een rondje dorp, waarbij alle andere passagiers worden verzameld, rijden we naar de haven en gaan aan boord. We varen het Advent fjord uit en het Isfjord op naar het oosten linea recta naar Pyramiden. Een klein rondje door Skansbukta en het Billefjoren op. Na 3 uur bereiken we Pyramiden. Het is een Russisch dorp en kolen mijn die sinds 1991 is verlaten. Er woonden 1000 mensen, nu nog  5 permanent. We worden door een leuke Russische gids ,Anna, rondgeleid. Door o.a. het theater en de gezamenlijke kantine en keuken.  Zo staat er een heren gebouw, genaamd Londen en een dames gebouw, jawel genaamd Parijs. Het derde grote gebouw was voor gezinnen met kinderen en werd het gekken huis genoemd. Ook nu is het nog steeds een gebouw met kinderen. Enkele honderden meeuwen hebben in de raamkozijnen hun nest en het is een herrie vanjewelste.
Terug op de boot varen we naar de uitloop van een gletscher. Helaas, het is mistig en we zien er niet veel van. Opeens roep de stuurman van boven dat er Beluga’s voor ons zwemmen. Het stuurt de boot nog wat verder door het drijfijs in de richting. Inderdaad door de mist zien we een aantal, ongeveer 20, Belugas zwemmen. Dat was de laatste soort walvis die we nog wilden spotten. Na een half uurtje draait de boot om en varen we terug richting Longyearbyen. Maar ze sturen de boot langs een klif met duizenden Alken die daar nesten bouwen. Ook zitten er wat Papagaaiduikers tussen. De rotsen zijn oorspronkelijk heel donker van kleur,  echter zijn nu ze wit geverfd. Uiteindelijk draaien we de Adventfjord in en zien zowel de camping als de thuis haven voor ons. Na 8 uur onderweg legt de boot aan. Met de bus worden we nu als eersten thuis gebracht. Moe maar voldaan na weer een schitterende dag terug op de camping.
13 juni
Na een wat koude nacht ben ik om half acht uit de tent. Vannacht heb  ik mijn muts opgehouden en hebben we de ventilatie afgedekt met een handdoek. Er stond een stevige wind die onder de buitentent door joeg en zo precies op ons hoofd kwam. Wil heeft zich nog maar eens omgedraaid en kwam tegen negen uit de slaapzak. Vandaag hebben we geen geplande dingen. Tegen half elf nemen we twee fietsen en rijden naar het dorp. Ongeveer 5km over eerst een gravel weg en het tweede stuk glad asfalt. In het dorp rijden we naar de VVV om te kijken of er nog een last minut te scoren is. Maar niet wat ons past. Dan maar vers brood halen en een kijkje bij de huizen die afgelopen winter door een lawine zijn gekraakt. Een treurig gezicht. Het zal je huis maar zijn. In het dorps “centrum” lopen we het winkel gebeuren door en nemen een kop soep. Je zult wel mereken aan het verhaal dat we gewoon lekker aan het lummelen zijn. De fietstocht brengt ons bij het Poolexpeditie museum, een verzameling foto’s kranten en spullen die de geschiedenis laat zien vaan een aantal expedities naar de Noordpool, die vanzelfsprekend ook niet allemaal goed afliepen. We eten ons broodje bij de sledehonden farm op. Hier is ook een grote kolonie broedende eidereenden., Die kkunnen we nu op 1 meter benaderen. Dus tijd voor wat pasfoto’s.  Een stukje verder staat en bord met de ijsbeer. Hier verlaat je het gecontroleerde gebied. Een foto van ons beide bij het bord. Eigenwijs als we zijn gaan we toch een stukje verder. We zien nl. een veldje met mooie bloemetjes. Ja, bloemetjes want alle planten zijn hier klein. Ook de twee boomsoorten die hier groeien de wilg en de berk zijn maar een paar cm. hoog. Terug nemen we nogmaals een kijkje in de galerie, en fietsen we terug naar de camping. Nu lekker lui zijn en op tijd inde slaapzak. Ik hoop dat het wat minder koud is dan gisteren. De zon laat zich weer af en toe zien. Morgen ochtend inpakken en tegen half twaalf lopen we naar het vliegveld boven de camping, dat is maar 200 m.