Dag 15. Nat en mistig. Van Fontenoy naar Scey sur Saone dag 16 naar Gray

Na een heerlijke nacht een prima ontbijt en een gezellig praatje heeft Helmert de rem van Wil haar fiets bijgesteld. We vertrekken met mizzerregen. Al snel doen we de regenbroekken aan. Volgens Helmert kunnen we het nieuwe fietspad langs het kanaal helemaal volgen. Maar helaas na 2,5 km is het afgesloten. Een grote asfalteermachine staat op de route. We nemen een bospad omhoog en na een 20 min. Zijn we op de oorspronkelijke route die hoog over het plateau loopt. Prachtig, maar ik verwacht heel prachtig als het niet regent. Wij hebben nu een beperkt uitzicht. We slingeren door eikenbossen, langs weilanden en geploegde akkers. Her en der worden we in de gaten gehouden door kruisbeelden. In Port sur Saone houden we middag stop en eten we binnen een warm maaltje. Om half 3 zijn we in Scey sur Saone en vinden we een prima B&B. Tijd zat om de was te doen en ik maak Wil haar ketting schoon en smeer de wieltjes. Ze heeft dan geen derailleur meer maar een ketting blijft onderhoud vragen. Mijn fiets is werkelijk een genot. Geen gesmeer of wat dan ook.

3 okt  Dag 16. 

De regen vakt met bakken uit de lucht. Maar er is hoop. De weerradar toont dat het na 9 droog wordt en blijft. Dus rustig aan vanmorgen. Dit verhaal bijwerken en dan gaan we gewoon wat later weg. Ik ga zo de fietsen opladen. Wil legt het kaarten boekje goed. Zij heeft de landkaarten en ik de GPS. Het zo prima. Soms ziet ze iets naast de route om te bekijken en de plaatsnamen end. en ik zie exact hoe de route loopt. Om 10 uur is het droog. Nadat ik onze gastvrouw Pascale heb betaald en  het fotoboek van hun reis naar Ijsland had bekeken. Zijn we vertrokken. Al snel buiten het dorp komen we bij het kanaal van Alville. Hier loopt het kanaal via een tunnel door de heuvel heen. Hier zien we ook een ijsvogel. We hemen even de tijd om dit allemaal te bekijken. Als we om een uur of 11, bij een sluis koffie gaan maken, speelt zich een lachfilm af. Wij mogennhet vanaf rang 1 meemaken. Een huurjacht komt naar de sluis gevaren een Duits gezin aan boord. Op de voorplecht zit moeder, een dame van niet geringe omvang. Zij zit daar en verplaatst zich geen cm. Dus ook de afduwstok neemt zij niet ter hand. Pa probeert het schip de sluis in te manuvreren, maar dat lukt niet. Na enig getob ligt de boot nu dwars voor het gat. Instructies van de sluiswachter, werken averechts. Na een poosje heen en weer gestuiter tussen de oevers en de sluismuren, schiet de boot als een flipperkast balletje het gat in. Wat ben ik blij dat het mijn boot niet is.  Bij Vanne gaan we even van de route af naar het dorp. Een foto maken van de kerktoren. We zien nu kerktorens met een dak dat in mooie mozaieken in gedekt, met geglazuurde lei achtige pannen. Elke toren is anders.  Het dorp na Vanne, Ray sur Saone. Een prachtig dorpje, waar we ons broodje eten. We zijn net klaar als Nienke aan komt fietsen. We hebben haar gisteren ook al gezien en gesproken. Ze komt uit Rotterdam op de fiets en is onderweg naar Gap voor een vrijwilligers project. Morgen rijdt ze naar Dijon om met de trein verder te gaan, anders is ze niet op tijd daar. Maar vandaag rijden we gedrieen langs de Saone verder naar Gray. We drinken nog wat en nemen afscheid van Nienke. Wij vinden snel een onderkomen in een simpel hotel. Het hoefijzer. Na even opfrissen gaan we, op de fiets, de stad in. Een wat vervallen stad met veel leegstand. Wel mooie oude gebouwen, maar hard aan renovatie toe. Ook regelen we een slaapplek voor morgen. We gaan we vrij stil gebied door met weinig mogelijkheden en weinig winkels. Voor de zekerheid dus maar gekozen en een chambre d.hote geboekt. Wel moeten we er 84 km voor fietsen dus vroeg weg.