We verlaten Spanje

18 april wolkenloos en 21 graden

We rijden Belorado uit. Over de tweebaansweg richting Pamplona. Een mooie route. In Pamplona gaan we de auto laden bij dezelfde Tesla als heen. Dat was zo gebeurd. Tijdens het laden gaan we op de campingstoeltjes in de zon zitten en maken koffie. Nu gaan we recht naar het noorden naar de Pyreneeën. Deze weg hebben we een aantal jaar terug ook al eens gereden. Maar die is zo mooi dat we het graag weer doen. We tuffen, beter gezegd , zoemen  rustig de berg op via een heel mooi dal. Na een 25 tal km. 

komen we langs de ruïnes van een 17 eeuwse hoogoven/ijzerfabriek. Hoog tijd voor middag pauze en een bezoekje. Daarna door via het smalle dal. We slingeren zo richting Franzia. Eenmaal over de grens rijden we richting St Jean de Pied de Port. Een heel belangrijke plaats voor de lopers van de Camino. Hier starten de meeste lopers. We stoppen daar om nicht Rommy te bellen. We moeten nu kiezen of naar oost of naar west Frankrijk.  Na wat gepuzzel met foute telefoon nummers. Gaven ze aan dat een bezoek van ons niet goed paste in hun schema. O.K. even goede vrienden, een andere keer beter. We rijden nu via Bordeaux naar het slaap plekje wat ik zonet heb gevonden.

Opeens zien we tientallen Vale Gieren in de lucht en op de grond. In het weiland, waar ook schapen lopen, hebben ze een feestmaal. Er wordt gevochten om een hapje. Vrijwel zeker een schaap dat was doodgegaan. Jammer voor het schaap, fijn voor de gieren en voor mij. Ik kan prachtige foto's maken van behoorlijk dichtbij. Even na 8 uur rijden we bij de B&B het erf op. Een woning met een bijgebouw midden op het Franse platteland. De gastvrouw bleek een oudere dame en haar man van Italiaanse komaf te zijn. Dus dat wordt leuk converseren. Half Italiaans een beetje Frans en wat woorden Engels. Maar het lukt. Het bijgbouw is ons verblijf. We hangen de auto aan het stopcontact en gaan op de fiets een stukje terug naar het dorp. Daar is een truckers restaurant dat open is en waar we kunnen  aanschuiven.  In het donker onder een mooie sterrenhemel rijden we terug naar onze kamer. We duiken in bed en slapen als een roos. Het is hier doodstil.

19 april. 's morgens wolkenloos en fris , 's middags licht bewolkt 21 graden.

Om 9 uur rijden we weer weg, Al snel besluiten we om naar Ilse de Ré een eiland voor de kust bij La Rochelle te gaan. Op het eiland zijn we in het dorp Froix aangekomen. Op het parkeertereintje de auto aan de paal geknoopt, wij op de fiets de omgeving bekijken.

En wat voor omgeving. Rond Froix liggen honderden zoutpannen en oester vijvers. Omlijst door geel gekleurde oevers met koolzaad. Hier en daar werkt men in deze zoutpannen, er wordt ook zout aangeboden. Aan het strand eten we een broodje en gaan daarna voor een flinke rondje door dit oogstrelend mooi gebied. Wil krijgt een bezoek van een hagedis die ook honger heeft. 

 Het is zonnig en 20 graden. 

Als snel zien we Kluten en Steltkluten bij elkaar, Bergeenden, kleine zilverreiger, prachtig. We genieten van oor tot oor. Ik blijf fotograferen. Ook gaat de drone de lucht in, ben wel benieuw hoe die foto's er gaan uitzien.

Om 4 uur zijn we weer bij de auto. Ik boek een hotel in het dorp Couffee. 20 km boven Nantes, waar we 7 uur aankomen.  We mogen onze fietsen binnen stallen en om half 8 wordt er een heerlijk diner geserveerd. We weten niet wat er komt maar daar hebben we vertrouwen in. Nou dat wordt helemaal waar gemaakt. Een heerlijk 4 gangen menu. Morgen gaan we naar de kust van Normandië waar D-day heeft afgespeeld. Tevens weer een stukje noordelijker.