Richting het noorden

zondag 16 april     

We wenden onze steven en gaan richting noord. Nog niet gelijk naar huis maar alvast een klein stukje. Via kleine weggetjes rijden we eerst naar de ruinas de Cáparra.

Een Romeinse opgraving. We reden bij een soort bouwhek het terrein op. Een half uurtje later kwam een vriendelijk jonge dame ons vertellen dat we daar niet mochten komen en parkeren. Maar ach het was zondag en er werd niet gewerkt. De officiële ingang was 500 m verder. Het geheel viel wat tegen, een lelijke overkapping boven de deel van de opgraving. Al met al rommelig. We gaan verder. Valle del Jerte, het kersen dal in. Kersen bomen staan er overal sommige nog in bloei. We rijden berg op en weer af. Prachtige route.

Zo komen we na een paar uur weer op de snelweg naar het noorden. Vlak voor Salamanca laden we. 

Boven Salamanca wordt het wat groener. Na Vallodalid is het weer laadtijd. De eerste een station van 4 werken niet. 8 km verder 2 palen, uitgeschakeld. De  volgende doen het ook niet. Nou dat wordt krap. Er is er een over 30 km en in Burgos na 45 km met nog 47 in de accu. Gelukkig, die na 30 km doet het en er is een wegrestaurantje bij. Hier gegeten. Tevens een slaapplekje gezocht op het internet. Nog 50 km naar Belorado. In het centrum van het drop bij de kerk vinden we Hotel La Huella. Het voetspoor. Een prachtige plekje, een mooie kamer.

Uitzicht op de ooievaars op de kerktoren en rotswoningen. We boeken gelijk een tweede nacht bij. Het is hier een mooie omgeving.

maandag 17 april.

Na een uitgebreid ontbijt gaan we op pad. Eerst het dorp verkennen. Er wordt een markt opgebouwd. Om 10 uur gaar de VVV open en we halen een kaartje van de omgeving. We kopen wat fruit op de markt en stappen op de fiets.

Eerst naar Tosantos, het dorp 6 km terug. Daar is een klein kerkje uitgehakt in de rotswand.  Daarna de bergen in naar San Miguel de Pedrose.

Opeens zie ik paarse bloemblaadje kaal uit de grond steken. Het bleek de paarse schubwortel te zijn. Ik had ze nog nooit eerder gezien. We klimmen nu verder omhoog, naar een  volgend dorpje op 4 km verder. Wel op 900 m hoogte. Naar Puras de Villafranka. Daar aangekomen hebben we geen mens gezien. Het hele dorp niet. Wel mooie omgeving. Wij gaan nu weer berg af. Langs de weg staan  helleborussen. Ook zien we hier vlinders diverse soorten.

Oranje tipje, koolwitje, vuurvlinder, citroenvlinder, koningspage, klein blauwtje, landkaartje en nog een aantal die we niet kenden. Ik heb ze niet allemaal kunne fotograferen. Of ze zijn te vlug of ik te langzaam. Halverwege terug slaan we af naar de oostzijde van het dal. Via die andere weg rijden we terug.

Bij een koolzaadveld stoppen we even. In de hoop nog meer vlinder en insecten te zien. Helaas een dooie boel. Wellicht doordat ze hier in Spanje gek op de gifspuit zijn. Je ziet overal boeren met die dingen bezig. Dat zal ook de honingbijen geen goed doen hier. Terug in het dorp zetten we de fietsen weg. We lopen een klein stukje om hoog naar de ruïne of wat er voor door gaat. Wel mooi uitzicht. Het is hier een drukte van alle, Pelegrinos, de wandelaars naar Santiago de Compostella. Ook in ons hotelletje, komen ze slapen. We spreken een Schot met spierpijn op het pleintje voor de kerk en Engelse Pauline die van plan is maar een fiets te huren. We eten vanavond met die laatste gezamenlijk.