Dag 10 -11 Ernsbach - Dillingen a/d Donau

24 mei. Ernsbach - Ellwangen  82 km.

Vanmorgen wakker geworden met onweer. Toen we vertrokken om 8,45 regende het nog licht. Na een half uur werd het droog. Al snel bereikten we Forchtenberg een klein stadje met een volledige muur. We zijn door het stadje gelopen. Echt heel mooi. Daarna verder langs de Kocher. Heerlijke tocht mooie landschappen en rustig. Bij Grossaltdorf gaan we klimmen en verlaten we het dal van de Kocher. We klimmen naar 475 m. en komen op de hoogvlakte Swabische Alb. Het is ondertussen duidelijk, er is geen meter meer vlak. In het oosten zien we een lood zwarte lucht en het rommelt voortdurend. Geen goed vooruitzicht. Bij Gundelhart hebben we een half uurtje geschuild. Het viel met bakken uit de lucht. Maar het was snel droog en wij  gaan verder. Heel gek 1 km verder was alles droog. We komen nu bij het riviertje de Jagst.

Die volgen we stroom op waarts. Bij Jagstzell bellen we voor een slaapplek in Ellwangen. De eerste was gelijk raak. Nog een stukje 12 km en we zijn er. Wel even zoeken om  er te komen. Een spoorlijn snijd het stadje in 2, er zijn vrijwel geen overgangen. Maar via de drukke autoweg, wij fietsen daar op het trottoir, komen we bij het gasthof. Alsof we de jaren 60 in stappen.

Een heel oubollig gebeuren. Maar het heeft ook wel wat. We zij nig amper binnen en het begint te gieten. Dat komt mooi uit. Wij zijn aardig moe na 82 km op en neer en besluiten niet de stad in te gaan om wat te eten. Het regent en 800m heen en terug is een aanslag op mijn pootje. We hebben brood genoeg. De waardin maakt voor ons wat braadworst klaar, die we gewoon in de stube met ons eigen brood opeten.

Morgen moet het weer beter worden. Droog en warmer. Zelfs richting 28 graden pfff. De tocht morgen. Volgens de routebeschrijving minder zwaar dan vandaag. Een lange klim en een lange rit over een oude spoorlijn naar beneden. Naar Dillingen an der Donau.  

25 Mei Ellwangen Dillingen a/d Donau. 70 km

Na het ontbijt bij Mevr Maier in het museum achtige gasthaus vertrokken we al om 8 uur. De route volgde de Jagst nog verder omhoog. Na ongeveer een uur houden we pauze. Broekspijpen uit zonnebrand smeren en koffie. Alfred stop ook even. Hij had ons net bijgehaald. Ja, op een racefiets met een heeeel klein beetje bagage is dat ook niet zo moeilijk. Maar een praatje is bij de alleen rijders altijd welkom. Hij is was 6 dagen terug vertrokken uit Leek. Om in twee weken naar Rome te racen. Soms meer dan 200 km per dag. Hij liever dan wij. Na de pauze gaan we klimmen. De weg is mooi en gaat rustig omhoog 4 a 5 % heerlijk te doen.

Zo komen we op het Härtsfeld een hoogvlakte op 600m. Veel dennen bos maar geen beekje meer. De ondergrond is hier karst. Dat is poreuze kalk. Het water zakt erin om ondergronds richting Donau te lopen. Ja, we hebben zojuist de Europese waterscheiding gekruist. Vanaf nu gaat alles naar de Donau i.p.v. de Rijn. Het is vandaag gewoonweg een sprookje zo mooi is de omgeving, ook zo stil. We fietsen al zo'n 1,5 a 2 uur zonder een tegenligger of auto. Rondkm horen we Leeuweriken hoog in de lucht  fluiten, fantastisch. Onbegrijpelijk dat dit gebied zo onbekend is. De Schwäbische Alb. We kunnen erg niet over uit. Maar we genieten hier dubbel en dwars van. Tegen 3 rijden we Dillingen an der Donau binnen. We gaan even get centrum in om de oude stad te bekijken. Het is een kerkelijk centrum, met een klooster een grote kerk en veel kerkelijke gebouwen en conferentieruimtes. We gaan nog snel door naar de camping aan de rand van de stad, maar ook aan de Donau. We vinden een heerlijk plekje op het trekkersveld.

Een warme douche een goed zelf gekookt maal en een blik weizenbier maakt de dag over compleet.