Van Vejen Naar Schleswig Duitsland

27 sept.

Na de voortreffelijke nacht en even zo ontbijt, rijden we 8.40 weg. Ons eind doel vandaag is Rødekro. Niet zo'n super eind maar dat is ook wel eens lekker. Het heuvellandschap wordt wat glooiender. Stijle klimmen en afdalingen zijn er niet meer bij. Wel de hele dag licht op en neer. Veel akkerbouw en af en toe een koe boer. We volgen weer groten deels de Hærveje, net als gisteren. De info borden geven aan dat deze zeer oude handels route vooral voor vee, amber ect gebruikt werd. Wel 50.000 ossen per jaar. Langs deze weg of soms pad zien we vele grafheuvels. Zelfs een heel complex van deze  oeroude heuvels.

Het was hier vroeger dichtbevolkt. Op een veld, tussen de grafheuvels lopen 2 reeen.

Ze hebben ons niet gezien, dus kunnen we even rustig kijken.

We stoppen bij een runesteen, een van de oudste stenen van Denemarken met rune inscripties. De legende verteld dat deze steen zich omdraaid bij de geur van vers brood.

Een natuurstenen brug uit de 16e eeuw rijden we over.

Maar nemen wel even de tijd om die te bekijken. Kort voor Rødenkro komt de zon door.

Als we de hoofd straat doorrijden zien we ons verblijf, waar het dorp naar vernoemd is. Kro betekend kroeg, en deze kroeg heet de rode kroeg vandaar Røde kro.

Het was kortom een heerlijk rit, heel veel gezien.

Bewolkt, eind middag zonnig, matige no wind, 18 gr 67 km.

28 sept.

Vroeg weg vanmorgen nog voor 8 uur rijden we. Het is een behoorlijke tocht naar Schleswig in Duitsland. Ook nu volgen we Hærvejen die in Duitsland de Ochsenweg heet. Het is nevelig en kil. De windmolens in de verte zijn de bovenste wieken verloren in de laag hangende bewolking.

Gister hebben we de Immervåd brug gezien, maar er zijn 3 van die heel oude bruggen in de oude handelsweg. Zo rijden over de

Polvs bro, de tweede in de rij en nog geen half uur later volgt no 3 Gejlå bro.

Toch mooi om die te bekijkenen en te realiseren dat er al bijna 500 jaar verkeer over gaat. Waar maken ze die kwaliteit nog. Als we dichter bij de grens komen vliegt er een 50 tal kraanvogels boven ons.

Onder ons zien we putdeksels. Met ons familiewa poen erop. 3 vissen.

We rijden ongehinderd door Corona af wat dan ook Duitsland in. We vervolgen de Ochsenweg. Ja maar welop het (slechte) fietspad met veel verkeer naast ons. Dit stuk duurt ons veel te lang wel 15 km zoef zoef naast ons, en wij hobbel de bobbel over de boomwortels en door gaten. Gelukkig draait de route van de weg af. We moeten nu wel veel meer op en neer, maar het is hier rustiger en veel mooier. Weides, met patrijzen, mais velden en bossen. Het  laatste stuk loopt uiteraard door de stad. We gaan linea recta naar het station, waar we kaartjes kopen voor morgen. 9.39 rijden we van Schleswig naar Leer 20 km van de Nederlandse grens.

Als we naar een hotel fietsen zien we het pension dat ik al 2 keer heb gebeld. Er werd niet opgenomen. Nu liep er iemand. Jawel we kunnen hier terecht een paar min. van het station. Keurig netjes, met keuken. Nog wat inkopen doen en ons avondmaal is daar. Ik kijk mijn fiets toch maar na. Die is in de loop van dag lelijk gaan knerpen. Vermoedelijk is mijn tandriem versleten, na 25000 km  kan dat wel. Ook het kamwiel vertoont slijtage. Ik hoop er het eind me te halen. Van Leer naar Vrouwenparochie is ong. 150 km. Duimen maar.

Donker saai weer een paar uur lichte regen, 15 graden, zwakke no wind 86 km.