Naar Purmamarca

23 oktober 2016 - Purmamarca, Argentinië

21 okt. Viernes
Heerlijk geslapen. Om 8 uur werden we wakker. Eerst maar een onbijt, onder het ontbijt foto,s geupload en de tekst, die ik gisteravond al klaar had in het blog geplaatst. Omdat ,s avonds te doen heeft geen zin, iedereen Holland slaapt toch. Dan inpakken. Dat is zonder tent zo klaar. Nog even de ketting van Wil schoonmaken en smeren. Dat kon gisteravond niet. De fietsen stonden geparkeerd in de salon, daar wil ik geen olie morsen.
9 uur stapten we op. 3 km verder stonden we in Susqeues, hier bij de bank geld gepined. Nu kan ik ook hier weer betalen. In het hotel waren ze met dollars blij, maar de kleine winkeltjes nemen die niet aan. Na het dorp wordt het werken. We klimmen zo,n 300m omhoog. Niet alleen dit stuk, maar de hele ochtend is het vooral klimmen. Bij het middag eten waren we nog maar 12 km gevorderd. Maar de weg ging even later naar beneden af en toe een klein klimmetje, maar o.k. dat gaat wel. Zo rijden we door een schitterende kloof heen, weerskanten staan metershoge catussen. We stoppen een paar keer om er van te genieten. Lieverlee wordt de weg vrijwel vlak. Zo rijden we verder naar het oosten.
Eerst de wind in de rug, maar later draaide de wind. Dus nu nog 25 km tegenwind.
We komen bij de Salar Grande. Er is geen hotel o.i.d. Maar hier kunnen we in het zout huis op de vloer slapen. We kopen wat empanadas en tortillas als avond eten en moe als we zijn gaan we vroeg op stok. Morgen is als het allemaal klopt de laatst zware dag. We moeten ca. 900 m omhoog, omdaar na de komende dagen van 4170 m naar 1200 m af te zakken. Salta ligt op 1200 m. Maar eerst naar Purmamarca, dat op 2400 m ligt.
Versturen wordt later, hier op de Salar is er geen wifi.

22 okt. Sabado

Vanmorgen eerst het chemisch toilet open gemaakt. Dat hadden ze gisteravond " op slot" gezet. Met een ijzerdraadje. Na gebruik uiteraard weer afgesloten. Er is hier verder niemand. Kwart over 7 rijden we weg. Het moet een zware tocht gaan worden. Na de eerste km.s. Over de salar gaat de weg langzaam omhoog een 4 a 5% Toch schiet het lekker op, we klimmen in 2,5 uur toch al 300 m. En zijn 25 km opgeschoten. Nu houden we een langere stop om te eten. We zien de uiteindelijke pas, waar we over heen moeten, voor ons nog 500 m omhoog via de haarspelden. Daar zien we letterlijk tegen op. Desnoods gaan we lopen. Het is 4 a 5 km. Maar wachten heeft geen zin. Dus beginnen we er aan. In een rustig tempo omhoog. Na een half uur worden we ingehaald door een witte pick-up. We steken onze duim op voor een lift. Tot nu toe altijd zonder resultaat. Maar deze keer is het de politie, die zich onze beste vriend mag noemen. 5 min later zitten we met onze fietsen op de achterbak en scheuren we met 60 km omhoog naar de pas. Waar we na 10 min. stoppen. Hier stappen we uit, of beter van de auto. We bedanken ze in ons beste Spaans en stappen weer op ons stalen ros. Van hier af is het alleen maar dalen. Ruim 1600 m naar beneden. We zijn net op gang als we een winkeltje, koffie huisje zien opdoemen. We zijn zo koud als een kikker van de lift op de achterbak, dus dat is een buitenkans.
De jonge man maakt verse thee en koffie, met speciaal voor Wil, niet op verzoek, een gedroogd stukje van een kruid. Genaamd, popusa, het ruikt lekker en smaakt heerlijk in de thee. Nu we zijn opgewarmd en voorzien van energie, gaan we aan de laatste 35 km beginnen. Het is nog maar 12 uur dus kunnen we er de tijd voor nemen. Nou dat blijk nodig. Na vrijwel elke bocht is er een nieuw panorama. Soms een mooi gezicht over alle haarspeldbochten die er nog aankomen. Soms een heel kleurrijk gezicht van de bergwereld. De rotsen hebben de meestafwisselende kleuren van bruin , rood, groen, geel, zwart, wit, paars en wat je nog kunt bedenken. Ook veel hele grote cactussen. We stoppen vaak om rond te kijken. Ook uiteraard om foto,s te schieten. Bij een klein dorpje z,n 10 km voor onze bestemming maken we bij het mooie witte kerkje ons middag maal klaar. Het is ondertussen 2 uur en we hebben honger. Na een 3 kwartier stappen we weer op. Verder door dit onwaarschijnlijke landschap. Rond 3 uur staan we voor een hotel. Dat past ons wel. Lekker 1 of 2 nachten bijkomen, daarna verder naar Salta. Eerst hier nog genieten van de omgeving. Foto volgen, de internet verbinding is hier heel slecht. Klik links op de laatste foto,s ze staan al op de server maar verder kom ik niet. De vefbinding valt elk paar min. Weg

Foto’s

3 Reacties

  1. Jannie:
    23 oktober 2016
    hoi jullie 2,
    wat een trip en wat een inzet. prachtige fotoos. zoals je zegt een onwaarcshijnlijk landschap. nog veel plezier
  2. Willeke:
    23 oktober 2016
    Mooi verhaal Abe, jullie beleven heel wat zo. Wel goed blijven eten, anders slobberen jullie kleren om jullie lichaampjes heen!
  3. Hans en Lenie:
    23 oktober 2016
    Na zo'n tocht kun je wel een biefstukje gebruiken.