Franeker - Dokkum - Leeuwarden.

Jullie hebben even moeten wachten maar daar komt het dan. 

 kamp Franeker 

Half 8 varen we. Het weer is goed allen Jan de Wind is weer gedraaid. Nu naar het noordoosten.  Dus 44 km tegenwind. De route loopt door Franeker

dan over de Rie naar Wier waar we door de sluis gaan. De eerste van de 11 stedennroute.

Een deelnemer met een moterbootje ligt ook in de sluis naar wilde zijn moter niet afzetten. Nou het werd hem dus wel even duidelijk gemaakt dat het voor ons niet te gachelen is in die dieseldamp. Uiteindelijk stopt hij het machientje waarna er een luid applaus volgde. Echt hilarisch. Een uur verder bellen we Nicht Veronica dat we in aankomst zijn. Het is n.l. precies 2 uur tussen de sluis bij Wier en de sluis bij olde Leie waar ze vlak bij woont. Ze zou proberen om er even naar toe te komen.  Voor de sluis moeten we wachten. Hij was n.l. net vol. We zien ook Marian die nu met Sibille vaart aan komen. Die blijken averij te hebbben. De stuur inrichting van de kajak is gebroken.  Ze hadden aan een paar schippers gevraagd om ons te waarschuwen maar dat is niet doorgekomen. Bij de sluis nog gezocht naar Veronica, niet gevonden, nou wellicht had ze toch geen tijd. Achteraf bleek ze wel geweest te zijn. We hebben elkaar gemist, heel jammer. In het haventje na de sluishalen we de kapotte kano op land.  Met wat hulp van andere schroeven we de zaak open. Helaas niet terplaatse te fixen. Als nood oplossing plakken we het roer rechtuit vast met duckttape. De hulpboot van de organisatie, met de voorzitter daarop, wilde ons niet helpen. Althans meneer de voirzitter niet. Arjan de schipper is een top kerel, hij staat altijd klaar. Met vastgeplakt roervaren ze verder. Het kost wat meer moeite maar het gaat. Op naar Bartlehiem. Na een pauze varen wij samen verder.

molen Beerdaard 

Een half uur later worden we ingehaald door een sloep met daarachter, jawel Marjan en Sibille. Zo komen we tegen 6 uur in Dokkum aan.

 stempelen Dokkum

We zijn volledig gesloopt. Het bleek 45 km te zijn en de wind heeft on de hele dag gepest. Op de camping heeft Erkan een plekje voor ons vrij gehouden. Fijn om zo te worden ontvangen. Verder vandaag geen gedoe.  We bouwen ons tentje.  Eten gaan we buiten de deur. Op 150 m is een restaurant en wat voor een. Een topper. Wat een heerlijk eten krijgen we voor geschoteld. Of zou het zo zijn dat honger rauwe bonen zoet maken. Laat ik het op het eerste houden. 

Dokkum Leeuwarden 25 km

Ook vandaag moeten we vroeg weg. Op de camping was commotie, er zou een corona geval zijn en er is ook bij een aantal buikloop. De Italianen geven de rauwe haring uit Franeker de schuld. We trekken er ons niets van aan en varen weg. Op de Dokkummer Ee is het heel druk. Buiten de 160 kajaks en kano,s (eentje die van ons) varen nu ook ongeveer 80 motorboten en bootjes richting Leeuwarden. Dus het is een beetje tobbedansen. Wel opletten wat die schippers doen dat niet allemaal. Zo komt er voor de brug bij Beerdaard een boot opeens opzij. Ik fluit op mijn vingers om hem te waarschuwen.

De schipper kijkt wat rond maar ziet ons niet. Als ik hem aanroep corrigeert hij snel zijn actie. Gelukkig maar, het lijkt met minder prettig om tussen dat schip en de kade geplet te worden. Bij Bartlehiem besluiten we om rechtdoor te gaan. Die route is wat korter en hebben we bij voorgaande tochten niet gedaan. Zelf ben ik ook wat snotterig en is mijn stem hees, dus niet helemaal top. Ook proberen we om 1 uur bij Leeuwarden te zijn. Dan is de officiële intocht. Eigenlijk een uur te vroeg voor de kanovaarders. Maar ja dat is door de directie zo bepaald. Kwart over 1 varen we onder de Eebrug door. Het hele intocht gebeuren is al weg. We peddelen nu rustig naar de Prinsentuin. Waar het eindpunt is.

Daar maken we ons eigen feestje. We stempelen af krijgen de medailles en een fotoboek.

Later is er nog een afscheids maaltijd. Echter dat is echt slecht geregeld.  3 kwartier wachten op je beurt en als je dan bij het buffet bent is er geen bestek meer het vlees op. Waardeloos geregeld. Een volgende keer ga ik wel naar de frietkraam tegen over de brug.  Wel erg gezellig met alle bekenden, de mannen van de Goudse Peddel, en alle anderen die even gedrag komen zeggen. We hebben in de loop van de jaren een flinke kano familie leren kennen.  Ik denk dat we van de 160 deelnemers er 40 goed kennen.

We rijden naar Kimswerd bij Harlingen. Daar zijn we voor de nacht uitgenodigd bij Ria en Peter. Ook de Italianen en een Duitse man overnachten hier. Nog even lekker napraten, om 9 uur gaat iedereen plat. Moe maar voldaan. Morgen gaan we terug naar huis.