Dag 25. Van Vogùë naar St Ambroix.

We zitten nu in St Ambriox. Op het terras van de Chambre d,hote. Het is half 8 s,avonds en de zon gaat onder. Temperatuur 22 gr, heerlijk. Deze chambre d,hote is lang niet zo luxe als die van gisteren maar veel leuker. Het is een soort kasteeltje, dat destijds de directie woning van de asfalt fabriek was. Deze fabriek is nu weg, er staan nog eenn aar oude gebouwen maar deze zijn helemaal leeg. Langs het pand ligt nog een spoorrails. Maar ook hier rijden geen treinen meer. Aan de overkant van het spoor, ligt het zwembad. Hierin hebben we vanmiddag een duik genomen. Ja we leven hier als een god in Frankrijk. Het enige kleine nadeel is, dat de muggen op ons afkomen. Nu genoeg over ons heerlijke plekje van vandaag. 

Vanmorgen een laat ontbijt, wel heel erg uitgebreid. Het was ondertussen half tien voor we vertrokken. Even tobben met de gps. Ik had wel een kaart maar geen route. Dus dan moeten we op de papieren kaart verder. Dat lukt ook wel, zij het dat je wat vaker moet zoeken. Na  paar km begon het fietspad. Mooi nieuwe borden en hekken. Na 100 m. Einde fietspad. Het werd een onberijdbaar keienpad. Dus terug naar de D weg een vrij drukke tweebaans weg. In Pradon konden we wel het pad weer op. Een verhard pad op een oude spoorbaan. Zo te zien nog niet lang geleden verhard. Dit mooie pad rijden we ongeveer 10 km. Tot het ophoud. Dan moeten we weer de D weg op. Als snel slaan we af en gaan binnendoor. Vlak voor Banne moeten we in de klimstand. In ongeveer 1,5 km gaan we 150 m omhoog. 10% dus. Boven op de top staat dus het dorp Banne. Het is net na 12 uur, tijd voor plate du jour. Vandaag salade en een moot zalm. Een flink maal. Vanaf Banne klimmen we nog een klein beetje verder via een schitterende route.  Langs beide kanten van de weg liggen grote rotsblokken. Zo slingeren we een 50 m. omhoog tot waar we de route weer oppikken en mijn gps weer meedoet. Een prachtuie afdaling door een bosgebied langs de beek volgt. Uiteindelijk komen we toch weer op een D weg. Nu moeten we over deze weg verder. Dus een paar turfjes erbij en doortrappen. Tegen 3 uur rijden we ons einddoel binnen. St. Ambroix. (Wist je dat St. Ambrosius de beschermheilige van de imkers is, dus ook van mij).  Het is nu 24 graden. Bij de vvv vinden we snel een plek om te overnachten. Maar dat verhaal is al bekend. 

Ondertussen is het nu donker. Maar nog steeds heerlijk om buiten te zitten.