Naar Cafayate

31 okt lunes.

Even na 9 wordt de huurauto gebracht. Een chevrolet maxima, een soort opel corsa. Na de formaliteiten kunnen we vertrekken. We rijden naar de hoofdstraat san michel waar we een bord zien Cafayate rechtdoor. Helaas missen we het volgende bord of het stond er gewoon niet. Zo komen we een woonwijk terecht. We keren om zoeken de tablet op en zien op de kaart waar we zitten. Na wat omzwervingen komen we op de juiste weg. Bij de eerste pomp tanken we de auto vol. Hij was met een halve tank geleverd.

Dan rijden we rustig, naar het zuiden. Rustiger dan de Argentijnen, die  vliegen me voorbij. Het voordeel van rustig rijden is hier dat je nooit in de file rijdt, je rijdt altijd voorop.

Er komt meer landbouw langs de weg, mais, tarwe, rogge, tabak en een gewas dat een beetje op vlas lijkt maar wel 3 m hoog wordt. Tegen 12 uur zijn we even afgeslagen naar een stuwmeer. Daar hebben we een broodje gegeten. Verder op de route komen we in de fel gekleurde bergen, we hebben veel moois gezien, maar dit is wel heel erg mooi.

Ik zou haast zeggen, de mooiste route die we ooit gereden hebben. Onderweg is het dus vaak stoppen en genieten. Ook de toeristische plekken worden aangedaan. De devils throat, amphitheater, de pas, de monnik, het kasteel en de toren. De route naar Cafayte is 185 km. waarvan ongeveer 80 door deze mooie bergen. Net voor Cafayate belanden we op een camping. Er staat 1 tentje, dus die van ons kan ef wel bij. Er is niemand te zien, wellicht komt later iemand.  Als onze tent staat en het eten bijna klaar is komt er inderdaad een vrouw op de fiets langs. We rekenen 100 peso af (€6,-) en het is geregeld. Naast onze tent staat ern boom met een vogelnest. Vogelnest zou je zeggen, is dat bijzonder, ja, dit nest is gebouwd van klei op,een tak. Net een klein kabouterhuisje met een deurtje.   Het vogelpaar is druk met de aanvoer van insecten voor hun kroost is dit huisje. We genieten hier enorm van. Nu is het half 9 het is stikdonker. We zitten/liggen in de tent. Wil heeft net haar dagboek klaar en ik beëindig dit verhaaltje ook. Er is hier geen wifi, dus morgen maar kijken op een terras of zo.